W zdecydowanej większości uczniowie są przyzwyczajeni do statycznego modelu pracy w szkole. Sztywne zasady, które jasno określają granice aktywności do ławek szkolnych, powodują, że dla części osób praca w przestrzeni jest zadaniem trudnym. Wiąże się ze zmianą schematu myślenia wobec tego, jak musi przebiegać proces uczenia się w szkole. Stąd też, gdy pojawiają się wyzwania edukacji architektonicznej, pierwszym podstawowym celem jest oswojenie z przestrzenią. Odwaga i kreatywność w wykorzystaniu zewnętrznego otoczenia pozwoli na osiągniecie lepszych efektów przy realizacji późniejszych scenariuszy.